Oktober 2022
Dit stuk schreef Esthers partner toen Esther zich voor een wat langere periode had teruggetrokken op een rustige plek, om de zwaarste trauma’s die er nog lagen, voldoende te kunnen verwerken. Uiteindelijk leidde dit bij Esther tot volledige integratie van alle overgebleven persoonsdelen, zie hier Esthers eigen verhaal hierover. Dat het zo zou gaan, was nog niet duidelijk toen Esthers partner dit schreef.
Esther’s verwerkingsproces gaat onophoudelijk door. God heeft haar duidelijk in zijn hand. Hij heeft de leiding en de trauma’s uit het verleden dienen zich allemaal aan. Steeds is achteraf te zien waarom het ene trauma voor het andere moest. Soms duiken persoonsdelen van binnen weg om tot rust te komen nadat een afschuwelijke herinnering besproken is. Omdat het echt een overload is, gewoon te veel, niet te doen. Dan blijkt later zo vaak dat dit inderdaad ook even wachten moest. zodat een ander persoon deel zijn of haar herinneringen kon delen. Zodat de twee of drie of meer delen daarna samen verder kunnen. Het is niet alleen veel te traumatisch om te dragen, maar ook nog eens van binnen tussen de delen zo ingewikkeld verdeeld en persoonsdelen door trauma bewust door de cult tegen elkaar opgezet, dat het menselijk gezien eigenlijk onmogelijk is er een overzicht, laat staan heling, in te krijgen.
Daarom dank ik Jeshua elke dag voor wie Hij in en wat Hij voor Esther doet. En met haar voor alle overlevers. Het kan echt! Hij kent haar en kan de puzzel leggen.
Maar de trauma’s zijn echt zo zwaar, zo een en al kwaad, dat het verwerken ervan soms niet te combineren is met een druk gezinsleven. Soms is het dagelijks leven een drijfveer om door te gaan en niet op te geven, maar dat lukt niet altijd.
Al een aantal jaren neemt Esther dan ook timeouts en trekt zich terug weg van het gezin op een plek waar ze zich 100 % kan focussen en de emoties kan laten gaan. Vroeger deden we dit wel samen, maar de laatste tijd gingen de trauma’s zo diep dat ze daar echt professionele hulp bij nodig heeft.
Het vraagt veel van de professionele hulp (waarin Jeshua gelukkig voorziet)
Maar ook het thuisfront. de kinderen die hun moeder moeten missen; en op afstand weten welke diepe dalen je vrouw moet doorstaan en haar niet in je armen te kunnen sluiten is best ingewikkeld … maar ik schrijf dit, als bemoediging voor anderen. Soms is loslaten juist houden van.
Ik weet dat Jeshua haar draagt en niet loslaat. Hij maakt altijd het werk af waar Hij aan is begonnen.
Als overlever van SRM heb je alleen geleerd dat toch iedereen je uiteindelijk laat stikken. Dat is wat Esther haar hele leven in de cult heeft geleerd en ervaren.
Laten we als christenen als medemens naast overlevers gaan staan. Laten we hen bewijzen dat het ook anders kan. Laten we hen omringen met liefde, geduld en voorspelbaarheid. Met zeggen wat je doet en vooral doen wat je zegt.
Esther weet dat, hoe diep de dalen ook zijn waar ze door gaat en hoe vreselijk de dingen die haar jeugd meebrengt, er mensen zijn die van haar houden en er voor haar zijn. Daar ben ik gelukkig niet de enige in.
Jeshua dank U voor U almacht. voor U liefde en dank U voor wat U deed voor ons aan het Kruis op Golgotha. Voor U is niets onmogelijk.