Bijgewerkt: 21 oktober 2021
Veel slachtoffers van satanisch ritueel misbruik ontwikkelen een dissociatieve identiteitsstoornis (DIS), voorheen bekend als meervoudige persoonlijkheidsstoornis (MPS). Algemeen wordt aangenomen dat DIS het gevolg is van zeer ernstige, chronische traumatisering op zeer jonge leeftijd (naar men aanneemt voor het zesde levensjaar), als het brein nog volop in ontwikkeling is. Hieronder een aantal websites waarin veel uitleg te vinden is over ontstaan en behandeling van DIS. Vervolgens een artikel van Simone Reinders, neurowetenschapper, over DIS en vroegkinderlijk trauma. Als laatste een schokkende radiouitzending van Argos over het MKUltra-programma van de CIA, waarvan de doelstellingen sterk overeenkomen bij wat we zien bij cliënten met geprogrammeerde DIS.
De Nederlandse zorgstandaard voor dissociatieve stoornissen
https://www.ggzstandaarden.nl/zorgstandaarden/dissociatieve-stoornissen/introductie
De eerste Nederlandse zorgstandaard voor dissociatieve identiteitsstoornissen werd februari 2021 gepubliceerd. Hierin is helaas geen aandacht voor geprogrammeerde DIS, doelbewust s gecreëerde in satanische cults, door sommigen DIS 2.0 genoemd.
Website van de internationale ISST-D
Website van de international society for the study of trauma and dissociation. Doel van de ISST-D is om wereldwijd begrip over chronisch trauma en dissociatie te bevorderen, bij behandelaars, wetenschappers en de samenleving als geheel.
Website van de Europese ESTD
Website van de European Society for Trauma and Dissociation. Doel van deze Europese organisatie is om kennis van trauma en dissociatie te vergroten, therapeuten en andere professionals in dit werkveld met elkaar te verbinden binnen Europa en onderzoek te stimuleren.
Artikel van neurowetenschapper Simone Reinders over DIS en vroegkinderlijk trauma
Een artikel waarin Simone Reinders, neurowetenschapper, uitlegt waarom neurobiologisch onderzoek ondersteunt dat de dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) gevolg is van vroegkinderlijk trauma. Zij vond onder meer dat bij mensen met dissociatieve symptomen (een verzamelbegrip, dit omvat meer dan alleen mensen met DIS) sprake is van verhoogde hersenactiviteit in de frontale hersengebieden. Ook zijn de hippocampus en de basale ganglia (bepaalde delen van het brein) bij deze mensen duidelijk kleiner. Daarnaast hebben mensen met dissociatieve symptomen een verhoogde hoeveelheid oxytocine en prolactine.
Ook vertelt zij over ander onderzoek waaruit blijkt dat mensen met de dissociatieve identiteitsstoornis een kleinere hippocampus hebben. Eerder onderzoek heeft al aangetoond dat een kleinere hippocampus verband houdt met trauma op vroege leeftijd.
Eerder onderzoek van oa. Simone Reinders en Ellert Nijenhuis had al laten zien dat verschillende persoonlijkheidsdelen heel verschillende psychobiologische reacties vertonen op het voorlezen van een deel van hun traumageschiedenis. Een poging hetzelfde resultaat te krijgen met personen die verschillende persoonlijkheidsdelen moesten naspelen, mislukte: de hersenscanner liet heel andere resultaten zien.
Argos, programma voor onderzoeksjournalistiek over CIA en het creëren van DIS
In de schokkende radiouitzending ‘de hardhandige ‘ondervragingstechnieken’ van de CIA legt Argos de afschuwelijke martelpraktijken bloot van de CIA, waarbij geen enkele ethische grens goldt. Ook de (martel)dood van de mensen op wie geëxperimenteerd werd, was aanvaardbare nevenschade. Argos vertelt hoe via operatie Paperclip honderden naziwetenschappers na WO-II naar Amerika zijn gehaald om dienst te gaan doen bij de CIA. Oud-New York Times-journalist Stephen Kinzer wordt geïnterviewd over zijn boek Poisoner in Chief – Sidney Gottlieb and the CIA search for mind control. Scheikundige Gottlieb was ten tijde van de Koude Oorlog het brein achter het ultra-geheime programma MK Ultra. Met hulp van wetenschappers voerde hij gruwelijke experimenten uit op gevangenen en andere mensen die niet gemist zouden worden. Het expliciete doel van deze experimenten was het vernietigen van de menselijke persoonlijkheid en het creëren van een mesn die, tegen de eigen morele overtuiging in, misdaden kon plegen die hij/zij vervolgens compleet zou vergeten.
Het door Gottlieb aangestuurde programma had maar liefs 149 subprogramma’s. Er waren een aantal geheime locaties, waar de meest gruwelijke experimenten die tot de dood konden leiden, werden uitgevoerd. Daarnaast werkten allerlei universiteiten, gevangenissen, artsen en psychiaters mee, die zonder medeweten van hun nietsvermoedende patiënten experimenten op hen uitvoerden. Bij vertrek van Gottlieb gaf hij opdracht alle dossiers te vernietigen.
Commentaar:
De doelstellingen van o.a. het MKUltraprogramma van de CIA lijken als twee druppels water op wat we aantreffen bij cliënten die zich losmaken uit satanische cults: een persoonlijkheid die is gesplitst in persoonlijkheidsdelen die beurtelings in het dagelijks bewustzijn aanwezig zijn. En die ten opzichte van elkaar geheugenverlies hebben. We zien dat sommige delen vertellen over misdaden die ze onder allerlei vormen van dwang hebben moeten plegen (moord, verkrachting en meer), die voor andere persoonlijkheidsdelen compleet buiten het bewustzijn blijven. Exact wat het CIAprogramma MKUltra beoogde.
Het MKUtraprogramma heeft officieel geduurd van 1953-1973. De officiële lezing is dat het beëindigd is. Stephen Kinzer denkt er het zijne van. Hoe waarschijnlijk is het dat een programma dat zo groot was en waarin zoveel geld en tijd is geïnvesteerd, werkelijk is gestopt? Zeker is in elk geval, zo verteld Argos ons, dat wetenschappers die werkten aan MKUltra ook daarna op de loonlijst van de CIA bleven staan. Alle voor hun leven beschadigde mensen en doodgemartelde proefpersonen ten spijt.
Nederlands 
English (UK)