Brief aan daders

Open brief van Esther, slachtoffer van doorgaand sadistisch ritueel misbruik

aan haar daders –

Als illustratie van de wanhopige klemsituatie waarin Esther en andere slachtoffers zich bevinden, kun je hieronder de open brief lezen die zij schreef aan de haar daders. Als haar therapeut ben ik de afgelopen 3 jaar intensief betrokken bij haar intense strijd zich aan hun wurggreep te ontworstelen. De afgelopen maanden is zij dagelijks extreem onder druk gezet terug te keren naar de cult door oa. auto’s die haar volgden met seinende lampen, mannen die voor het raam op haar werk en bij mijn praktijk rondhingen en via vinger- en oogsignalen dreigende boodschappen doorgaven. Van een aantal van deze incidenten was ik zelf getuige. Daarnaast lukte het cultleden meermalen, o.a. door zich als klusman voor te doen, binnen te dringen op haar werk en daar haar te bedreigen en verkrachten.  Dit bovenop het spervuur aan martelfoto’s en dreigende berichten die mijn cliënte ontving, als ook ikzelf en andere leden van haar netwerk. Naar de politie gaan hiermee is om vele redenen (nog) geen optie voor haar. Eén daarvan het gegeven dat zij op vele manieren tot mededader is gemaakt waarvan foto’s zijn. Zij geeft aan te zijn ingezet bij het ontvoeren van kinderen en het plegen van moorden, zowel in cultbijeenkomsten als in het gelieerde misdaadnetwerk. Afgelopen donderdag begeleidde ik Esther telefonisch vanaf haar werk, zoals ik vanwege veiligheid vaker doe. Plotseling hoorde ik ‘neeee’ waarna de telefoonverbinding werd verbroken. In de twee jaar dat ik met regelmaat haar telefonisch naar huis begeleid, is dit niet eerder gebeurd. Ik vreesde haar nooit meer terug te zien en ondernam de nodige acties, binnen de afgesproken grenzen. Na 20 minuten kreeg ik tot mijn opluchting weer contact. Zij vertelde mij dat zij bij het stoplicht stond toen achterin de auto één van haar daders stapte die haar het mes op de keel zette en dwong naar een afgelegen parkeerplek te rijden. Wat daar gebeurde lees je in bijgaande brief. Zeer verrassend daarin de rol van politie, die haar zonder het te weten redde. Ik trof haar een half uur later totaal ontdaan en trillend over haar hele lichaam aan op de parkeerplek en zag de afdruk van het mes in haar hals. Ook op allerlei lichaamsdelen was zij toegetakeld. Voor haar is het duidelijk dat het cult/misdaadnetwerk hun pogingen opgeeft om haar terug te trekken, maar alleen nog haar dood wil. Zij weet teveel en is daarmee voor hen een gevaar. Zij heeft hen deze open brief gestuurd, in de hoop dat haar statement een einde maakt aan hun meedogenloze, uitputtende klopjacht.

Aline Terpstra, GZ-psycholoog BIG, begin december 2020

Afscheidsbrief

Vorige week, 3 december, was die dag. De dag die ik elke dag vreesde, elke dag probeerde te voorkomen.  Met chauffeurs die soms mee reden. Altijd iemand aan de telefoon onderweg. Huis vol camera’s.  Hopend  dat dit genoeg bescherming zou bieden. Maar de dag kwam toch.

1 keer vergeten de auto op slot te doen, maar 1 keer. Alle gevaarlijke punten al voorbij en bijna op de snelweg en toch…. wist jij mijn auto in te komen en met een mes op mijn keel me te dwingen naar een afgelegen plek te rijden. Dat ik al meer dan 35 jaar gedrild ben te luisteren helpt natuurlijk niet mee en zonder iets te zeggen drukte je mijn telefonische begeleider uit op de telefoon, die mij keer op keer weer helpt veilig thuis te komen. Weg hulp, weg veiligheid, overgeleverd aan jou.  Jij, mijn nachtmerrie in mijn dromen en mijn dagelijkse leven, jij en al je vriendjes zijn mijn nachtmerrie. Al 7 jaar lang probeer ik dagelijks te vechten en los te komen uit jouw greep.

Je benoemt dat je me gaat vermoorden. Meestal noem je me een slet of hoer en verkracht je me, duwt me pillen door mijn strot en laat me weer gaan.  Maar nu was het anders.  Je had me al maanden niet te pakken kunnen krijgen en omdat ik anderen aan het vertellen ben over jou en je zogenaamde vrienden, over je satanische praktijken en daden, zijn je plannen gewijzigd.

Terwijl je met een mes triggers in mijn lichaam kerft, je hand in me duwt en me van binnen open wilt snijden,  duiken mijn nog ergere vijanden op. De politie.

Jij schrikt je rot en springt uit de auto en vertelt ze dat je al weg gaat, alsof je een wip wilde maken op een parkeerplaats,  maar ik schrik me ook rot  want politie is ook mijn ergste nachtmerrie. Jij, ik noem je maar even jij, maar jij staat voor die hele klote groep, hebt me namelijk wijsgemaakt dat ze nog gemener en erger zijn als jij en die ervaringen staan nog diep gegrift in mijn geheugen. Ik kleed me aan terwijl jij je zegje af maakt en ik probeer snel weer naar de voorste stoel te komen en doe gauw mijn duim omhoog. Ik lach vriendelijk naar de agent die weer naar me kijkt, alsof alles goed is en hij neemt er genoegen mee. Pas op het moment dat die agent wegloopt,  geloof ik pas dat hij niet slecht is.  En jij bent weg. Ik wil wel schreeuwen naar die agent, kom terug, maar mijn angst is te groot, ik doe het niet. 

Als mijn telefonische begeleider arriveert, want rijden kan ik niet meer,  komt de andere auto.  Ik herken die wel.  De opruimploeg.  Je wilde me echt van kant maken. Je wilde mijn auto laten verdwijnen, zoals ik vaker gezien heb en aan mee moest werken bij andere afvalligen, zo zou je dat nu met je vrienden met mij en mijn auto ook gaan doen. Smeerlap.

Kon ik maar blij zijn en het een overwinning vinden,  maar weet je,  je hebt weer mijn leven een  beetje meer stuk gemaakt. Mijn vertrouwen en veiligheid was een klein beetje terug en is weer verwoest. Wanneer sla je weer toe? Wat kan ik doen om een leven te krijgen zoals normale mensen? Of is dat een illusie,  een  droom die ik al meer dan 35 jaar heb,  maar nooit zal uitkomen?!

Of jullie me nou dood wilden hebben of niet, het boeit eigenlijk niet. Niet meer. Vanaf vandaag laten jullie me los. Namen en gebeurtenissen die jullie koste wat het kost beschermen, liggen op plekken waar jullie niet van weten. Niemand weet alle plekken, ook ik niet en de mensen die me helpen.

Als jullie mij mijn leven donderdag hadden afgepakt, was alles op tafel gekomen. Namen, datums, ook alles wat ik, mede door jullie opdrachten en onder dwang heb gedaan met alles erbij, waardoor er vermissingen en moorden opgelost zouden kunnen worden. Jullie weten ook wel waar dat dan zou eindigen. Niet bij 1 van jullie hulpjes of jezelf, maar degenen waar je ook bang voor bent. Ik weet zeker dat dat niet gewenst is. Ik ben tegen mijn wil vanaf geboorte grootgebracht in jullie enorme cult- en misdaadwereld.

Dus bij deze, beste sadistische folteraars, ex-bondgenoten en ex-medemoordenaars die mijn leven al langer dan 35 jaar tot een hel maken. Het is klaar. Jullie laten mij met rust, ik zal de geheimen als het gaat om namen en foto’s niet delen met mensen die jullie graag zouden willen berechten, maar alleen als jullie me met rust laten.

Als mij of mensen om me heen iets aangedaan wordt, ook als je me alsnog vermoord, ligt alles op tafel bij zowel de media als vertrouwde politici en politie. Dit is de enige en laatste belofte die ik doe aan jullie.

Vanaf vandaag starten we opnieuw. Jullie leven het leven waar jullie voor kiezen, en ik leef de mijne, in vrijheid samen met Jeshua aan mijn zijde.