Open brief aan mede-slachtoffers

Onderstaande brief is geschreven door een overlever van satanisch ritueel misbruik (niet Esther) die bij mij bekend is. Voor haar veiligheid is de brief enigszins herschreven, zodat haar taal en stijl minder herkenbaar zijn.

Lieve mede-overlevenden,

Door middel van deze open brief wil ik jullie waarschuwen en dringend vragen om geen gehoor te geven aan de oproep van verschillende slachtofferorganisaties om te gaan praten met de commissie Hendriks.

Het dadernetwerk heeft er alle belang bij om te weten welke slachtoffers/overlevenden aan het praten zijn en daardoor een mogelijk risico voor hen vormen. Deze commissie waarborgt op geen enkele manier onze veiligheid en de veiligheid van onze interviewgegevens. Door je te laten interviewen door deze commissie, speel je het dadernetwerk in de kaart.

In het instellingsbesluit van 2-9-2021 staat, bij de werkwijze, dat de commissie in een protocol zal bepalen ‘hoe zij, in het kader van hoor en wederhoor, bevindingen voorlegt aan personen of instanties die door deze bevindingen worden geraakt of die daartegen bedenkingen zouden kunnen hebben’. In het onderzoeksprotocol van 26-1-2022 staat hier iets meer over. In punt drie van artikel vijf staat: ‘Voor vaststelling van het eindrapport deelt de commissie haar bevindingen met betrokken personen en instanties. De bevindingen worden met personen of instanties gedeeld met de verplichting tot geheimhouding.’ En het volgende punt (punt 4 van artikel 5) geeft aan dat personen, instanties en betrokkenen de mogelijkheid hebben om ‘op feitelijke onjuistheden in het rapport te reageren’.

Dit klinkt allemaal heel reëel, maar de gevolgen zijn immens. Allereerst wordt duidelijk dat de bevindingen van de commissie gedeeld zullen worden met de betrokken personen en instanties die hierdoor worden geraakt of die daartegen bedenkingen zouden kunnen hebben. Dit betekent dat deze bevindingen dus ook gedeeld zullen worden met de mensen die wij beschuldigen. Zij kunnen vervolgens reageren op feitelijke onjuistheden. Maar de enige manier om te kunnen reageren op feitelijke onjuistheden, is als je precies weet wat er beweerd wordt. Het kan eigenlijk alleen als je de verklaringen die over jou gaan onder ogen krijgt en van iedere verklaring weet wie die gegeven heeft… Bovendien is dit rapport niet hetzelfde als het eindrapport, waardoor punt 1 van artikel 5, over het niet opnemen van persoonsgegevens en herleidbare gegevens zonder toestemming, hier geen betrekking op heeft.

Zelfs als we ervoor kiezen ervan uit te gaan dat het dadernetwerk onze verklaringen niet op deze manier onder ogen krijgt, kan de commissie nog steeds onze veiligheid en die van onze interviewgegevens niet waarborgen.

Ik zal heel eerlijk zijn, als onze verklaringen op een of andere manier in handen vallen van het dadernetwerk is het bijna onmogelijk dat onze verklaringen niet door haar herkend zullen worden, aanzien zij haar slachtoffers erg goed kent. De kans dat onze manier van praten (woordkeus, etc.) en schijnbaar betekenisloze details onze identiteit zullen verraden is heel erg groot. Bovendien zijn velen van ons gesplitst en hebben DIS. Als je DIS hebt en je bent misbruikt in een georganiseerd sadistisch dadernetwerk, heb je waarschijnlijk ook ‘rapportagedelen’ die door marteling getraind zijn om verslag te doen aan het dadernetwerk van alles wat je doet. Dit maakt het risico dat zij ontdekken dat je gepraat hebt met de commissie, nog groter.

Het dadernetwerk heeft altijd gebruik gemaakt van de wanhoop van haar slachtoffers. Laten we hen nu niet via deze commissie te kennen geven dat we het aandurven om te praten, zodat ze ons nog verder kunnen beschadigen, door ons – of bijvoorbeeld mensen die we kennen die nog in de cult zitten – te martelen en/of vermoorden.

De commissie vraagt er ook om dat therapeuten (en eventuele andere ondersteuners) zich melden bij de commissie. Het zou zogenaamd veiliger zijn voor slachtoffers als die praten namens hen. Maar jullie weten ook dat het dadernetwerk therapeuten erg makkelijk kan verbinden aan haar slachtoffers, alleen al doordat de woonplaats van therapeuten bekend is. En als dat niet genoeg is, is de kans groot dat het dadernetwerk therapeuten door allerlei ‘betekenisloze details’ kan verbinden aan hun cliënten.

Ik begrijp dat we gehoord willen worden. Dat we erkenning willen en toegang tot hulp. Maar dat bereiken we niet op deze manier. Praten met de commissie Hendriks is praten met een zeer onwillige commissie, die onze belangen niet voor ogen heeft, en onze veiligheid evenmin. Willen we ons leven echt op het spel zetten door te gaan praten met mensen die op geen enkele manier hebben laten zien dat ze het beste met ons voor hebben?

Er is een andere manier om een statement te maken. Als alle belangenbehartigersgroepen het vertrouwen in de commissie opzeggen en als slachtoffers weigeren te praten met de commissie, zal het eindrapport een rapport zijn zónder slachtofferverklaringen. Daardoor zal het geen enkel gewicht meer hebben. Voor iedereen die van goede wil is, zal het dan duidelijk zijn dat er iets niet klopt en dat het onderzoek niet deugt. En iedereen die bereid is een klein beetje verder te denken, zal zich afvragen hoe het komt dat de tweehonderd slachtoffers die met Argos in gesprek gingen, weigerden met de commissie Hendriks te spreken. Juist door nu massaal te zwijgen, laten we onze stem écht horen.

Ik verwacht dat er mensen zullen zijn die dit laatste niet zullen willen, die jullie zullen blijven oproepen om toch te gaan praten met de commissie. Mensen die bij hoog en bij laag zullen beweren dat het heus veilig is of het risico waard is. Dat jullie verklaringen en namen uiteraard nóóit aan de beschuldigden gegeven zouden worden en dat, mochten verklaringen op een andere manier in handen vallen van het dadernetwerk, de kans heel klein is dat zij jullie zal herkennen in jullie verklaringen. Misschien is het tijd om ons bij deze mensen hetzelfde af te vragen als we bij de Tweede Kamer moesten doen na de verwerping van de motie die vroeg om een onafhankelijke commissie… Namelijk of dit een gebrek aan inzicht is of dat deze mensen bewust of onbewust beïnvloed worden door het dadernetwerk.

Ik wil jullie oproepen: zet alsjeblieft niet jullie leven op het spel door te praten met de commissie Hendriks. Laten we, juist door nu te zwijgen, steeds weer herhalen: “Wij praten alleen met een onafhankelijke commissie die onze veiligheid en onze belangen voor ogen heeft.”